Mildred Roethof, je flikt het gewoon weer! Eerverleden jaar (link 1) met je ‘Sex Sells’ shit (link 2) en nu dit weer!
Zelfde scenario, zelfde hoofdrolspeelster (jij zelf, dus) met vier nieuwe figuranten.
Je exposed teenagers alleen ten behoeve van je BIG ASS EGO. Als het paard van Troje paard misbruik jij je blackness om vertrouwen te winnen bij black teenagers en geeft alle tieners die je filmt het gevoel dat je aan hun kant staat om ze vervolgens in hun rug te steken. In Suriname noemen ze zo iemand, zoals rapper Gikkels al terecht twitterde, een redimusu.
Exact dezelfde klachten die de meisjes bij DWDD hadden over jou en je werkwijze, hadden de jongeren uit de Bijlmer en de gezinnen uit het oosten van Nederland (o.a. Goor) toentertijd ook bij ‘Sex Sells’: je houdt je niet aan beloftes en niet aan afspraken.
Hetgeen waar jij iedereen van beschuldigt die niet klakkeloos jouw ziekelijke drang naar aandacht steunt, zoals de gefilmde mensen van twee jaar terug, de vier meisjes die nu jouw slachtoffers zijn en recent de eindredactrice van DWDD, is exact waar jij je keer op keer schuldig aan maakt.
Jawel: JE LIEGT dat het gedrukt staat. Dit bleek ook al toen twee jaar terug de vloer met je is aangeveegd bij Vara’s ‘De leugen regeert’.
Zodra iemand het ook maar waagt een eenvoudige doch kritische vraag te stellen over jouw werkwijze of jouw integriteit, kun je niet anders dan quasi geëmotioneerd (boos, zelfs woest!) gillen dat mensen liegen om uiteindelijk de vraag niet te beantwoorden.
Uit jouw trukendoos verschijnen ook nu, net als twee jaar terug, dezelfde manipulatieve foefjes: de tieners liegen als ze jou beschuldigen van nakken en ze kunnen de confrontatie met de spiegel die Barmhartige Samaritaan Mildred hen voorhoudt niet aan.
Hoe vies ben je, om tijdens een uitzending te zeggen tegen een van de meisjes dat je nog lief bent geweest en niet alle beelden hebt uitgezonden waarin zij vertellen over criminele activiteiten.
Is dat een tegenargument of ordinaire intimidatie aan het adres van de betreffende jongere waarmee je duidelijk wil maken hun levens nog veel meer te kunnen opfokken als ze nu niet onmiddellijk ophouden jou te exposen?
Ook dit truukje paste je twee jaar terug toe bij een van de Bijlmer jongens, toen je telefonisch dreigde de niet uitgezonden beelden van Sex Sells op youtube te publiceren nadat de videoreply als antwoord op jouw frummelwerkje in veel media aandacht kreeg.
Pas nadat er via de KRO is gedreigd met juridische stappen vanuit de familie van deze jongen, mede omdat je toentertijd geen enkel contract heb overlegd bij het maken van Sex Sells, hield je op met het lastigvallen van deze tiener.
Je claimt straatkids een stem te willen geven, maar je bent alleen uit op aandacht voor jezelf.
Tekenend hiervoor is alleen al dat je eeuwig zelf in beeld bent te zien en horen. De onoprechtheid druipt er vanaf wanneer je quasi geschokt keer op keer dezelfde teksten uit: ‘Vind je dat normaal? Ik schrik hiervan!!’ daarbij een moeilijk gezicht trekkend.
Je zogenaamde straat docu’s zijn eenzijdig en laten slechts een door jouw vooraf voorgenomen beeld zien dat een onderdeeltje is van een veel groter geheel.
Jouw draaiboek staat vooraf compleet vast, ongeacht of de realiteit daaraan voldoet of niet en zo niet: dan ZORG je wel dat dit beeld gecreëerd wordt.
Waarop baseer jij een deskundige te zijn van de straatcultuur? Op je niet afgeronde pedagogische opleiding? Op je tienertijd in Paramaribo waar je op een particuliere middelbare school onderwijs volgde? Heb je ooit gewerkt als jeugd hulpverlener? Vooruit, misschien dan tenminste woonachtig geweest in een achterstandswijk?
Verklaar mij hoe jij in godsnaam nog durft vol te houden te luisteren naar deze kids, ze een stem te geven, terwijl zonder uitzondering deze jongeren je uitkotsen?
Op straat gelden ongeschreven wetten en regels. Geloof me: je kent ze niet en zal ze ook niet kennen. Eenvoudigweg omdat je vooringenomen en arrogant bent, je superieur voelt en deep down inside diepe minachting voelt voor deze groeiende groep kwetsbare jongeren.
Iedereen die ook maar een beetje kennis heeft van de straatcultuur, weet dat deze kids nooit hun pijn en tranen zullen tonen wanneer iemand hen keihard in de rug heeft gestoken.
Verdriet en tranen toon je immers niet aan je vijand, hoeveel zeer het ook doet en al helemaal niet als voor de zoveelste keer je vertrouwen door een volwassene ernstig is geschonden.
Mildred, you got some serious issues.
Zoek hulp. Koop een fijn zelfhulp boekje. Bid. Ga op yoga. Masturbeer. Lees het boek van Ayaan voor de 100e keer. Ga op Afrikaans trommelen.
Maar donder op uit een wereld waar jij nooit, maar dan ook nooit thuis zal horen: we moeten je niet!
Ter info:
Frontaal naakt, column van Peter Breedveld: ‘De kwetsbare kinderen van Mildred Roethof’ klik hier
NRC column: klik hier
Radio 1 fragment beluisteren waarin Mildred de eindredactrice vals beschuldigt en de eindredactrice reageert: klik hier
‘Documentaire’ of ‘dikke poppenkast’: vragen stellen en ethiek, door Manja Bomhoff: klik hier
Uitzending over Roethof’s Sex Sells van Vara’s ‘De leugen regeert’: klik hier
Check de onderstaande video getiteld: 'Mildred Roethof aka De Nakker'
Ter lering ende vermaak: kom er maar in PE!
zaterdag 6 november 2010
woensdag 12 mei 2010
‘Mijn moeder, mijn pooier’ - 18 jaar in handen van een PimpMom
Credits: FaqMaster van www.faqfiles.nl
Maria, beroemd wegens haar sex-fiction bestseller ‘Echte mannen eten geen kaas’, groeit best gelukkig op. Maar rond haar pubertijd gaat het mis met Maria.
Ze vindt het allemaal maar wat saai: een redelijk gelukkige jeugd, een normaal thuis, goede resultaten op school... Maria vindt er allemaal niks aan op deze manier! Ze besluit op avontuur te gaan en is vanaf dat moment naarstig op zoek naar spannende jongens. Dat loopt een beetje heel erg verkeerd, want ineens wordt Maria, die een perfect fout figuur aan haar tienerhaak slaat, niet alleen door hem genomen, maar ook door zijn nog foutere vrienden. Dat was natuurlijk niet haar bedoeling. Deze spanning was toch niet zo heel erg leuk.
Maria besluit de verkrachting te melden. Gelukkig is iedereen vol begrip, dat is fijn; al die aandacht en dat iedereen haar zo zielig vindt! Dat voelt zelfs zo lekker, dat ze daar best wat meer van wil hebben en dus bedenkt Maria wat spannende verhaaltjes erbij. Daar is Maria namelijk altijd al goed in geweest; verhaaltjes verzinnen.
Maria’s verhaal wordt wel steeds bonter.
Niet alleen is ze verkracht, maar blijkt ook nog eens haar vriendje een loverboy te zijn. En een moordenaar. En een pedofiel. En een internationale vrouwenhandelaar. En een fraudeur. En een dealer. En een sadist. En het hoofd van een wereldwijd opererende criminele organisatie die samenwerkt met politie.
Haar moeder, Lucie Mosterd, inmiddels bekend als Nederlands eerste LoverMom, is erg blij dat ze alle schuld van Maria’s ellende handig af kan schuiven op iedereen behalve zichzelf. Zo kan zij zichzelf namelijk goed voorhouden dat Maria’s rare gedrag helemaal niet te wijten is aan bijvoorbeeld een fucked up opvoeding.
Zullen de mensen dit allemaal wel geloven? Tuurlijk wel, stelt Lucie haar dochter Maria gerust, want wie haalt het in zijn hoofd om een jong meisje, een slachtoffertje niet te geloven? Dat durven ze toch niet, bovendien is ‘Manou’ geknipt als dader: een Afrikaan met Antilliaanse maten, wat wil je nog meer!
Lucie, die als geen ander weet dat het loverboy verhaal onzin is, ziet ontzettend veel mogelijkheden, namelijk geld. Heel veel geld.
Dat haar dochter Maria, een labiele, pathologische leugenaar, nog gekker zal worden door het voeden en stimuleren van haar leugens en het leven van ‘loverboy Manou’ zal worden geruïneerd, dat is wel een beetje lullig.
Maar goed, the show must go on en het geld maakt alles goed, nietwaar?
Waarom geloofde ik, net als een paar miljoen andere ‘sukkels’, haar verhaal?
Om dezelfde reden, waarom ik slachtoffers van zedenmisdrijven altijd heb geloofd en zal blijven geloven: niets is zo erg voor een slachtoffer om voor leugenaar te worden uitgemaakt, wanneer je alle moed bij elkaar hebt geraapt om een van de walgelijkste dingen die een mens kan overkomen te vertellen.
Maar los daarvan, geloofde ik het ook omdat ik een redelijk normaal mens ben met een normaal functionerend geweten. Ik kon (en kan) mij eenvoudigweg niet indenken dat een jong meisje en haar moeder, zo gruwelijk schaamteloos en gewetenloos ontelbare leugens bedenken en verkondigen. Al schijnt liegen steeds makkelijker te worden naarmate je keer op keer hetzelfde lulverhaal moet ophangen.
Dat een labiele, issue drama-queen een gek verhaaltje opschrijft, daar graag in wil geloven en het verkondigt als waarheid, is niet goed en nogal alarmerend.
Maar dat haar moeder en de hulpverlener die het verhaal heeft opgestuurd naar een uitgeverij die het als zoete koek slikte, niet hebben ingegrepen, wetende dat ‘feiten’ fictie zijn...vind ik on-be-grij-pelijk.
Maria en Lucie,
Ga in godsnaam in therapie en wie weet, krijgen jullie een ‘twee voor de prijs van een’ korting, want in jullie positie zou ik maar alvast beginnen wat geld opzij te leggen voor de claims die jullie te wachten staan.
Een ding staat vast: jullie zijn beide ware profs, getuige deze hoerenstreek.
Tot slot: hebben jullie er een moment stil bij gestaan wat deze smerige leugens teweeg hebben gebracht bij echte slachtoffers van zedenmisdrijven?
Ik namelijk wel.
Bijvoorbeeld toen ik laatst een meisje sprak dat jarenlang misbruikt is (en geloof me, in haar geval weet ik dat het geen leugens zijn).
‘Ik snap het niet,’ zei ze, ‘dat je over zoiets kan liegen. Zij verpest het voor alle meisjes die echt dat soort dingen meemaken, want die worden nu niet meer gelooft. Hoe kun je zoiets gemeens doen...?’
Ik moest haar het antwoord op haar vraag schuldig blijven. In gedachten jullie vervloekend, kon ik haar slechts zwijgend een tissue aanbieden voor de traan die zij beschaamd wegveegde.
Maria, beroemd wegens haar sex-fiction bestseller ‘Echte mannen eten geen kaas’, groeit best gelukkig op. Maar rond haar pubertijd gaat het mis met Maria.
Ze vindt het allemaal maar wat saai: een redelijk gelukkige jeugd, een normaal thuis, goede resultaten op school... Maria vindt er allemaal niks aan op deze manier! Ze besluit op avontuur te gaan en is vanaf dat moment naarstig op zoek naar spannende jongens. Dat loopt een beetje heel erg verkeerd, want ineens wordt Maria, die een perfect fout figuur aan haar tienerhaak slaat, niet alleen door hem genomen, maar ook door zijn nog foutere vrienden. Dat was natuurlijk niet haar bedoeling. Deze spanning was toch niet zo heel erg leuk.
Maria besluit de verkrachting te melden. Gelukkig is iedereen vol begrip, dat is fijn; al die aandacht en dat iedereen haar zo zielig vindt! Dat voelt zelfs zo lekker, dat ze daar best wat meer van wil hebben en dus bedenkt Maria wat spannende verhaaltjes erbij. Daar is Maria namelijk altijd al goed in geweest; verhaaltjes verzinnen.
Maria’s verhaal wordt wel steeds bonter.
Niet alleen is ze verkracht, maar blijkt ook nog eens haar vriendje een loverboy te zijn. En een moordenaar. En een pedofiel. En een internationale vrouwenhandelaar. En een fraudeur. En een dealer. En een sadist. En het hoofd van een wereldwijd opererende criminele organisatie die samenwerkt met politie.
Haar moeder, Lucie Mosterd, inmiddels bekend als Nederlands eerste LoverMom, is erg blij dat ze alle schuld van Maria’s ellende handig af kan schuiven op iedereen behalve zichzelf. Zo kan zij zichzelf namelijk goed voorhouden dat Maria’s rare gedrag helemaal niet te wijten is aan bijvoorbeeld een fucked up opvoeding.
Zullen de mensen dit allemaal wel geloven? Tuurlijk wel, stelt Lucie haar dochter Maria gerust, want wie haalt het in zijn hoofd om een jong meisje, een slachtoffertje niet te geloven? Dat durven ze toch niet, bovendien is ‘Manou’ geknipt als dader: een Afrikaan met Antilliaanse maten, wat wil je nog meer!
Lucie, die als geen ander weet dat het loverboy verhaal onzin is, ziet ontzettend veel mogelijkheden, namelijk geld. Heel veel geld.
Dat haar dochter Maria, een labiele, pathologische leugenaar, nog gekker zal worden door het voeden en stimuleren van haar leugens en het leven van ‘loverboy Manou’ zal worden geruïneerd, dat is wel een beetje lullig.
Maar goed, the show must go on en het geld maakt alles goed, nietwaar?
Waarom geloofde ik, net als een paar miljoen andere ‘sukkels’, haar verhaal?
Om dezelfde reden, waarom ik slachtoffers van zedenmisdrijven altijd heb geloofd en zal blijven geloven: niets is zo erg voor een slachtoffer om voor leugenaar te worden uitgemaakt, wanneer je alle moed bij elkaar hebt geraapt om een van de walgelijkste dingen die een mens kan overkomen te vertellen.
Maar los daarvan, geloofde ik het ook omdat ik een redelijk normaal mens ben met een normaal functionerend geweten. Ik kon (en kan) mij eenvoudigweg niet indenken dat een jong meisje en haar moeder, zo gruwelijk schaamteloos en gewetenloos ontelbare leugens bedenken en verkondigen. Al schijnt liegen steeds makkelijker te worden naarmate je keer op keer hetzelfde lulverhaal moet ophangen.
Dat een labiele, issue drama-queen een gek verhaaltje opschrijft, daar graag in wil geloven en het verkondigt als waarheid, is niet goed en nogal alarmerend.
Maar dat haar moeder en de hulpverlener die het verhaal heeft opgestuurd naar een uitgeverij die het als zoete koek slikte, niet hebben ingegrepen, wetende dat ‘feiten’ fictie zijn...vind ik on-be-grij-pelijk.
Maria en Lucie,
Ga in godsnaam in therapie en wie weet, krijgen jullie een ‘twee voor de prijs van een’ korting, want in jullie positie zou ik maar alvast beginnen wat geld opzij te leggen voor de claims die jullie te wachten staan.
Een ding staat vast: jullie zijn beide ware profs, getuige deze hoerenstreek.
Tot slot: hebben jullie er een moment stil bij gestaan wat deze smerige leugens teweeg hebben gebracht bij echte slachtoffers van zedenmisdrijven?
Ik namelijk wel.
Bijvoorbeeld toen ik laatst een meisje sprak dat jarenlang misbruikt is (en geloof me, in haar geval weet ik dat het geen leugens zijn).
‘Ik snap het niet,’ zei ze, ‘dat je over zoiets kan liegen. Zij verpest het voor alle meisjes die echt dat soort dingen meemaken, want die worden nu niet meer gelooft. Hoe kun je zoiets gemeens doen...?’
Ik moest haar het antwoord op haar vraag schuldig blijven. In gedachten jullie vervloekend, kon ik haar slechts zwijgend een tissue aanbieden voor de traan die zij beschaamd wegveegde.
vrijdag 26 maart 2010
Lost Souls
Credits FaqMaster van www.faqfiles.nl
‘...dus je komt later naar me toe?’ hoor ik haar op quasi nonchalante toon vragen. In een fractie van een seconde gluurt ze hoopvol naar hem.
Hij knikt afwezig, druk bezig met zijn telefoons, ondertussen een junk uit scheldend en fluitend naar zijn vriend die even verderop vlug om zich heen kijkt voor hij een bolletje uit zijn mond haalt en verkoopt aan een andere junk die met wijd open gesperde ogen en stijve benen naast hem staat.
Besluiteloos blijft ze staan, pakt dan haar mobieltje uit haar te strak zittende jack. De mouwen zijn grauw. Aan de zijkant, waar met harde hand de beveiliging button is afgerukt, is een lelijk gat te zien waar de voering een beetje uitsteekt.
‘Wat kijk je met kaolo!? Ga je moers go olo zo bekijken,’ scheldt ze de magere jongen uit die met smekende ogen haar aandacht trekt. ‘Ey, dit toestel is echt kapot hinderlijk! Zomaar gaat ‘ie aldoor uit en....’
De rest van haar woorden gaan verloren als hij zijn telefoon opneemt. ‘Ai, me kon dalijk. Zeker, zeker!’ Ik kan niet langer horen wat hij zegt, aangezien hij langzaam wegloopt.
Ze blijft druk doen met haar telefoon. Haar kleine vingers schieten over de mini toetsen. Haar duim en ringvinger hebben half afgebroken harsnagels, de rest van haar nagels schitteren in de zon door de kleine steentjes die op de blauw/zwart gelakte harsnagels zijn geplakt.
Haar ogen schieten van haar beeldschermpje naar de lange gestalte van haar toekomstige ondergang.
Hij kijkt even over zijn schouder, knikt kort met zijn hoofd. Ze aarzelt, gebaart met haar handen naar hem of ze moet komen, maar zijn aandacht wordt getrokken door een groep meisjes die heupwiegend voorbij lopen. Schaamteloos bekijkt hij ze, keurt hun konten en maakt een grapje die de dames laat schateren van het lachen. Dan draait hij zich om en maakt een luide tjoeri. ‘Sjezus wat ben jij toch dom, ik roep je toch!’ schreeuwt hij, zijn mobiel nog altijd aan zijn oor. Ze staart hem even aan, slaat dan haar ogen neer en bergt haar mobiel op.
Even kruizen onze blikken elkaar. Ik wil haar een klets om haar gepiercde oren geven, haar super strak zittende heupbroek van haar te dikke reet af trekken en haar uggs van haar scheefstaande voeten rukken. Ik wil haar vasthouden, haar zeggen dat hij haar nooit zal liefhebben, nooit de jongen zal zijn die zij denkt van hem te kunnen maken als ze maar volhoudt genoeg van hem te houden.
Mijn ogen boren zich in haar donkere ogen die omrand zijn met harde, zwarte eye liner. Mijn blik blijft strak op haar gericht.
Ze aarzelt even, dan gaat haar kin de lucht in, tuit ze haar lippen waar de lipgloss praktisch vanaf druipt, draait haar hoofd af op een manier waar mijn handen van gaan jeuken en sloft dan achter de lul aan.
Ik heb het koud en wil naar huis.
‘...dus je komt later naar me toe?’ hoor ik haar op quasi nonchalante toon vragen. In een fractie van een seconde gluurt ze hoopvol naar hem.
Hij knikt afwezig, druk bezig met zijn telefoons, ondertussen een junk uit scheldend en fluitend naar zijn vriend die even verderop vlug om zich heen kijkt voor hij een bolletje uit zijn mond haalt en verkoopt aan een andere junk die met wijd open gesperde ogen en stijve benen naast hem staat.
Besluiteloos blijft ze staan, pakt dan haar mobieltje uit haar te strak zittende jack. De mouwen zijn grauw. Aan de zijkant, waar met harde hand de beveiliging button is afgerukt, is een lelijk gat te zien waar de voering een beetje uitsteekt.
‘Wat kijk je met kaolo!? Ga je moers go olo zo bekijken,’ scheldt ze de magere jongen uit die met smekende ogen haar aandacht trekt. ‘Ey, dit toestel is echt kapot hinderlijk! Zomaar gaat ‘ie aldoor uit en....’
De rest van haar woorden gaan verloren als hij zijn telefoon opneemt. ‘Ai, me kon dalijk. Zeker, zeker!’ Ik kan niet langer horen wat hij zegt, aangezien hij langzaam wegloopt.
Ze blijft druk doen met haar telefoon. Haar kleine vingers schieten over de mini toetsen. Haar duim en ringvinger hebben half afgebroken harsnagels, de rest van haar nagels schitteren in de zon door de kleine steentjes die op de blauw/zwart gelakte harsnagels zijn geplakt.
Haar ogen schieten van haar beeldschermpje naar de lange gestalte van haar toekomstige ondergang.
Hij kijkt even over zijn schouder, knikt kort met zijn hoofd. Ze aarzelt, gebaart met haar handen naar hem of ze moet komen, maar zijn aandacht wordt getrokken door een groep meisjes die heupwiegend voorbij lopen. Schaamteloos bekijkt hij ze, keurt hun konten en maakt een grapje die de dames laat schateren van het lachen. Dan draait hij zich om en maakt een luide tjoeri. ‘Sjezus wat ben jij toch dom, ik roep je toch!’ schreeuwt hij, zijn mobiel nog altijd aan zijn oor. Ze staart hem even aan, slaat dan haar ogen neer en bergt haar mobiel op.
Even kruizen onze blikken elkaar. Ik wil haar een klets om haar gepiercde oren geven, haar super strak zittende heupbroek van haar te dikke reet af trekken en haar uggs van haar scheefstaande voeten rukken. Ik wil haar vasthouden, haar zeggen dat hij haar nooit zal liefhebben, nooit de jongen zal zijn die zij denkt van hem te kunnen maken als ze maar volhoudt genoeg van hem te houden.
Mijn ogen boren zich in haar donkere ogen die omrand zijn met harde, zwarte eye liner. Mijn blik blijft strak op haar gericht.
Ze aarzelt even, dan gaat haar kin de lucht in, tuit ze haar lippen waar de lipgloss praktisch vanaf druipt, draait haar hoofd af op een manier waar mijn handen van gaan jeuken en sloft dan achter de lul aan.
Ik heb het koud en wil naar huis.
woensdag 24 maart 2010
Ayaan Hirsi Ali: de Hollandse huisneger
Credits: FaqMaster van www.faqfiles.nl
Vrouwen die mishandelt zijn, slachtoffer zijn, doen het goed in de media. Er leek een paar jaar terug een ware hype te ontstaan.
Talloze boeken, gevuld met gruwelijke mishandelingen en misbruik, vullen de planken van mijn bibliotheek.
Het is vreselijk. Verschrikkelijk. Maar ik kan er niets aan doen dat het mij op een gegeven moment begint te vervelen.
Ik heb veel boeken gelezen van Zielige Vrouwen en feitelijk heb je na vier exemplaren, ze eigenlijk allemaal gelezen: zielige jeugd, al dan niet gedwongen of gemanipuleerd tot een huwelijk met Erg Slechte Man, mishandelingen, misbruik en tot slot the happy end waarin de vrouw getekend, doch sterk haar leven weer oppakt. Heel erg, maar op een gegeven moment was het wel tijd voor wat nieuws.
En toen! Toen was er ineens een Ayaan Hirsi Ali. En Ayaan was pas echt een kassa knaller. Want Ayaan woonde in Nederland (scoort nog weer effe wat beter in vergelijk met enge, ver weg landen), was actief in de politiek (dus vinden mensen haar slim) maar bovenal was ze allochtoon en nu komt het, glunderden de uitgevers en witte politici toen ze zich dit realiseerden, ook nog eens ex-moslim! Een hele echte moslima die verklaart hoe vre-se-lijk dat toch allemaal is; die Islam. Ayaan werd de nieuwe gadget die makkelijk van de plank was te pakken om in te zetten als levend argument waarom de Islam fout is.
Daar viel nog eens goed aan te verdienen en natuurlijk krijgt arme Ayaan ook waar ze na een vreselijk leven recht op heeft: kilo’s voer voor haar krankzinnig grote ego en de status van chronisch slachtoffer. Een status die zij, ondanks de gruwelijke Islam, toch manmoedig mee sjouwt omdat zij een Hele Sterke Vrouw is.
Vanaf de eerste dag dat ik Ayaan zag, begreep ik niet dat mensen het niet doorzagen. Dat zij als black woman zich als moderne huisneger van politici liet en laat misbruiken is al een dieptepunt, maar het kon nog erger: ze maakte de toch al angstige witte wereld wijs dat haar persoonlijke, Somalische issues, stuk voor stuk zijn te wijten aan de Islam.
Zo denkt nu menig Aukje, Jan Willem en Marleen dat het verplicht is volgens de Islam om je schaamlippen weg te laten snijden en de boel dicht te laten naaien. Of dat het heel gewoon is volgens de Koran dat je dagelijks wordt afgerost en niet naar school toe mag als meisje.
Dat gruwelijkheden zoals vrouwen besnijdenis geen Islam voorschrift is, maar voorkomen vanuit haar eigen Somalische cultuur en volgens de Islam zelfs een zonde is, dat heeft Ayaantje zorgvuldig weggelaten.
Ondanks mijn aversie die minstens zo groot was als Ayaan’s ego, besloot ik haar levensverhaal te lezen. Misschien hoopte ik dat ik de foute media nog de schuld kon geven. Dat niet Ayaan, maar kortzichtige journalisten al haar uitlatingen uit zijn verband hadden gerukt. Helaas.
Ik las haar boek, voelde als mens en vrouw oprecht mee met de walgelijke gebeurtenissen die zij en haar zus en talloze andere vrouwen moesten ondergaan. Ik kreeg zowaar wat sympathie, tot het laatste deel van haar boek waarin zij steeds harder uithaalt naar de Islam.
Geen woord over het verschil in cultuur en religie. Geen woord over dat ‘De Islam’ net als andere religies, eigenlijk niet bestaat omdat er meerdere stromingen zijn en per land en cultuur een geloof weer anders wordt ingevuld.
Ik was even verlost van Ayaan en haar kruistocht. Ook dat scheen zielig te zijn want Ayaan kreeg geen life time beveiliging meer van Nederland dus vertrok ze. Tot ik hoorde dat ze een brave, erg getrouwde, steenrijke Brit aan haar haak had geslagen. Het probleem van de beveiligingskosten is natuurlijk direct opgelost nu de brave Brit de rol van held op zich heeft genomen en zijn echtgenote heeft verlaten voor Ayaan.
Lieve Ayaan, je bent heel zielig. Koester dat vooral zoals je al jaren doet, wentel je er nog een keer lekker in, maar hou op met jouw Somalische issues volledig te projecteren op een geloof.
Hou op met je vileine stemmingmakerij en aanzetten tot haat die tot nog meer verwijdering zorgt tussen groepen mensen.
De mensen die jou nu in hun armen sluiten, juist vanwege jouw kruistocht tegen de Islam, zullen bij uitstek de mensen zijn die je nooit volledig zullen accepteren.
Ga in godsnaam wat nuttigs doen in plaats van mijn billboards op de tramhalte te vullen met je zorgvuldig geoefende treurige blik.
Ik had je toegejuicht als jij je specifiek was gaan inzetten voor vrouwenrechten in Somalië of je huidige Jihad had gericht tegen vrouwenbesnijdenis.
Maar ja.
Daarmee scoor je natuurlijk nooit zoveel aandacht als de bruine ex-moslima die vrijwillig zich laat omdopen tot de vrouwelijke versie van Uncle Tom.
Vrouwen die mishandelt zijn, slachtoffer zijn, doen het goed in de media. Er leek een paar jaar terug een ware hype te ontstaan.
Talloze boeken, gevuld met gruwelijke mishandelingen en misbruik, vullen de planken van mijn bibliotheek.
Het is vreselijk. Verschrikkelijk. Maar ik kan er niets aan doen dat het mij op een gegeven moment begint te vervelen.
Ik heb veel boeken gelezen van Zielige Vrouwen en feitelijk heb je na vier exemplaren, ze eigenlijk allemaal gelezen: zielige jeugd, al dan niet gedwongen of gemanipuleerd tot een huwelijk met Erg Slechte Man, mishandelingen, misbruik en tot slot the happy end waarin de vrouw getekend, doch sterk haar leven weer oppakt. Heel erg, maar op een gegeven moment was het wel tijd voor wat nieuws.
En toen! Toen was er ineens een Ayaan Hirsi Ali. En Ayaan was pas echt een kassa knaller. Want Ayaan woonde in Nederland (scoort nog weer effe wat beter in vergelijk met enge, ver weg landen), was actief in de politiek (dus vinden mensen haar slim) maar bovenal was ze allochtoon en nu komt het, glunderden de uitgevers en witte politici toen ze zich dit realiseerden, ook nog eens ex-moslim! Een hele echte moslima die verklaart hoe vre-se-lijk dat toch allemaal is; die Islam. Ayaan werd de nieuwe gadget die makkelijk van de plank was te pakken om in te zetten als levend argument waarom de Islam fout is.
Daar viel nog eens goed aan te verdienen en natuurlijk krijgt arme Ayaan ook waar ze na een vreselijk leven recht op heeft: kilo’s voer voor haar krankzinnig grote ego en de status van chronisch slachtoffer. Een status die zij, ondanks de gruwelijke Islam, toch manmoedig mee sjouwt omdat zij een Hele Sterke Vrouw is.
Vanaf de eerste dag dat ik Ayaan zag, begreep ik niet dat mensen het niet doorzagen. Dat zij als black woman zich als moderne huisneger van politici liet en laat misbruiken is al een dieptepunt, maar het kon nog erger: ze maakte de toch al angstige witte wereld wijs dat haar persoonlijke, Somalische issues, stuk voor stuk zijn te wijten aan de Islam.
Zo denkt nu menig Aukje, Jan Willem en Marleen dat het verplicht is volgens de Islam om je schaamlippen weg te laten snijden en de boel dicht te laten naaien. Of dat het heel gewoon is volgens de Koran dat je dagelijks wordt afgerost en niet naar school toe mag als meisje.
Dat gruwelijkheden zoals vrouwen besnijdenis geen Islam voorschrift is, maar voorkomen vanuit haar eigen Somalische cultuur en volgens de Islam zelfs een zonde is, dat heeft Ayaantje zorgvuldig weggelaten.
Ondanks mijn aversie die minstens zo groot was als Ayaan’s ego, besloot ik haar levensverhaal te lezen. Misschien hoopte ik dat ik de foute media nog de schuld kon geven. Dat niet Ayaan, maar kortzichtige journalisten al haar uitlatingen uit zijn verband hadden gerukt. Helaas.
Ik las haar boek, voelde als mens en vrouw oprecht mee met de walgelijke gebeurtenissen die zij en haar zus en talloze andere vrouwen moesten ondergaan. Ik kreeg zowaar wat sympathie, tot het laatste deel van haar boek waarin zij steeds harder uithaalt naar de Islam.
Geen woord over het verschil in cultuur en religie. Geen woord over dat ‘De Islam’ net als andere religies, eigenlijk niet bestaat omdat er meerdere stromingen zijn en per land en cultuur een geloof weer anders wordt ingevuld.
Ik was even verlost van Ayaan en haar kruistocht. Ook dat scheen zielig te zijn want Ayaan kreeg geen life time beveiliging meer van Nederland dus vertrok ze. Tot ik hoorde dat ze een brave, erg getrouwde, steenrijke Brit aan haar haak had geslagen. Het probleem van de beveiligingskosten is natuurlijk direct opgelost nu de brave Brit de rol van held op zich heeft genomen en zijn echtgenote heeft verlaten voor Ayaan.
Lieve Ayaan, je bent heel zielig. Koester dat vooral zoals je al jaren doet, wentel je er nog een keer lekker in, maar hou op met jouw Somalische issues volledig te projecteren op een geloof.
Hou op met je vileine stemmingmakerij en aanzetten tot haat die tot nog meer verwijdering zorgt tussen groepen mensen.
De mensen die jou nu in hun armen sluiten, juist vanwege jouw kruistocht tegen de Islam, zullen bij uitstek de mensen zijn die je nooit volledig zullen accepteren.
Ga in godsnaam wat nuttigs doen in plaats van mijn billboards op de tramhalte te vullen met je zorgvuldig geoefende treurige blik.
Ik had je toegejuicht als jij je specifiek was gaan inzetten voor vrouwenrechten in Somalië of je huidige Jihad had gericht tegen vrouwenbesnijdenis.
Maar ja.
Daarmee scoor je natuurlijk nooit zoveel aandacht als de bruine ex-moslima die vrijwillig zich laat omdopen tot de vrouwelijke versie van Uncle Tom.
donderdag 25 februari 2010
Hoe vromer de geest, de groter het beest
Credits: FaqMaster
‘ …ik laat mij behandelen en zal met meer respect voor mijn golf sport omgaan.’
Aldus Tijgertje Woods die voor een media-waarheidscommisie door het stof kroop na zijn golfstick in diverse buitenechtelijke holes te hebben gestoken.
Zelfs zijn moeder werd voor deze poppenkast uit het bejaardenhuis gerukt om op de eerste rij haar warmbloedige zoon in haar armen te sluiten na zijn bekentenis. Het enige wat nog ontbrak was een gehandicapte hond van de familie Woods.
Zijn exacte woorden weet ik niet meer, maar die ene regel over ‘meer respect voor de sport’ blijven in mijn hoofd hangen.
Hoezo ‘met meer respect’? Ik kan onmogelijk de link zien tussen zijn talloze seks avonturen en zijn sport. Deed ‘ie het met behulp van zijn golfsticks? Reed ‘ie snachts met een bloedgang in zo’n golfkarretje naar zijn stoeipoezen? Gebruikte ‘ie golfballetjes als sekstoy? Ik bedoel het niet eens grappig, ik snap het werkelijk niet.
Net zo goed dat ik het niet snap waarom bekendheden liters tranen dienen te vergieten, fulltime het boetekleed dienen te dragen, zich volledig moeten laten castreren door de pers en woedende vrouwen organisaties, als hij vreemd is gegaan. Waar bemoeit iedereen zich mee?
Feit: het merendeel van de mensen zijn eenvoudigweg niet trouw en het percentage vreemdgaande vrouwen ligt inmiddels net zo hoog als mannen! Waarom zijn mannen altijd de lul? (Hm, omdat vrouwen waarschijnlijk geslepener zijn maar daar komt nog wel een keer een andere blog over)
Waarom was het wereldnieuws dat een regeringsleider, die ik overigens best flex vond voor een Amerikaan, een stagiaire op creatief pikante wijze met een sigaar om liet gaan? Ik vraag me nog steeds af waarom zij toch niet all the way zijn gegaan, maar goed, misschien kreeg ze spontaan een schimmelinfectie van die akelige sigaar. Belangrijker leek mij bijvoorbeeld de beslissing van hem en zijn maatje Blair om 3 dagen lang een ‘chemische wapen fabriek’ in Soedan plat te bombarderen die naderhand een medicijn fabriek bleek te zijn.
Waarom worden iemands prestaties, zijn functioneren, getoetst aan de hand van zijn of haar seksleven, waar notabene niemand verder last van heeft? Behalve dan misschien een ernstig vernederde partner, reden te meer om het dus te houden waar het hoort: achter de gesloten deuren van deze twee mensen!
Sterker nog, mijn wantrouwen neemt alleen maar toe bij mensen die altijd zo verschrikkelijk correct zijn, zo steriel, zo eng keurig. Dat overtuigt mij nou werkelijk geen seconde. Nee hoor, ik zou liever een avond gezellig op stap willen gaan met Clinton dan met onze eigen playmobiel kapsel dragende JP Balkenende.
JP was vast zo’n jongentje op school die na gymles stiekem gluurde door een zelfgemaakt gat in de douche ruimte van de meisjes en dit geheim koesterde. Helemaal alleen want een hebbert was hij vast ook, zelfs met geheimpjes.
Zo’n akelig correct jongentje die zijn leeftijdsgenoten tot razernij dreef omdat alle volwassenen er wel in trapten terwijl zij allang door hadden hoe JP’tje echt was. Zijn bruine oogjes straalden als de meester hem een aai over zijn keurig gekapte bolletje gaf omdat hij weer een 9 had gehaald bij zijn toets die hij met een triomfantelijke blik naar zijn klasgenoten in zijn stevige, bruin leren schooltas opborg.
Neen.
Doe mij maar een mens van vlees, bloed en fouten. Zo eentje die zo nu en dan een scheve schaats rijdt: veel betrouwbaarder!
‘ …ik laat mij behandelen en zal met meer respect voor mijn golf sport omgaan.’
Aldus Tijgertje Woods die voor een media-waarheidscommisie door het stof kroop na zijn golfstick in diverse buitenechtelijke holes te hebben gestoken.
Zelfs zijn moeder werd voor deze poppenkast uit het bejaardenhuis gerukt om op de eerste rij haar warmbloedige zoon in haar armen te sluiten na zijn bekentenis. Het enige wat nog ontbrak was een gehandicapte hond van de familie Woods.
Zijn exacte woorden weet ik niet meer, maar die ene regel over ‘meer respect voor de sport’ blijven in mijn hoofd hangen.
Hoezo ‘met meer respect’? Ik kan onmogelijk de link zien tussen zijn talloze seks avonturen en zijn sport. Deed ‘ie het met behulp van zijn golfsticks? Reed ‘ie snachts met een bloedgang in zo’n golfkarretje naar zijn stoeipoezen? Gebruikte ‘ie golfballetjes als sekstoy? Ik bedoel het niet eens grappig, ik snap het werkelijk niet.
Net zo goed dat ik het niet snap waarom bekendheden liters tranen dienen te vergieten, fulltime het boetekleed dienen te dragen, zich volledig moeten laten castreren door de pers en woedende vrouwen organisaties, als hij vreemd is gegaan. Waar bemoeit iedereen zich mee?
Feit: het merendeel van de mensen zijn eenvoudigweg niet trouw en het percentage vreemdgaande vrouwen ligt inmiddels net zo hoog als mannen! Waarom zijn mannen altijd de lul? (Hm, omdat vrouwen waarschijnlijk geslepener zijn maar daar komt nog wel een keer een andere blog over)
Waarom was het wereldnieuws dat een regeringsleider, die ik overigens best flex vond voor een Amerikaan, een stagiaire op creatief pikante wijze met een sigaar om liet gaan? Ik vraag me nog steeds af waarom zij toch niet all the way zijn gegaan, maar goed, misschien kreeg ze spontaan een schimmelinfectie van die akelige sigaar. Belangrijker leek mij bijvoorbeeld de beslissing van hem en zijn maatje Blair om 3 dagen lang een ‘chemische wapen fabriek’ in Soedan plat te bombarderen die naderhand een medicijn fabriek bleek te zijn.
Waarom worden iemands prestaties, zijn functioneren, getoetst aan de hand van zijn of haar seksleven, waar notabene niemand verder last van heeft? Behalve dan misschien een ernstig vernederde partner, reden te meer om het dus te houden waar het hoort: achter de gesloten deuren van deze twee mensen!
Sterker nog, mijn wantrouwen neemt alleen maar toe bij mensen die altijd zo verschrikkelijk correct zijn, zo steriel, zo eng keurig. Dat overtuigt mij nou werkelijk geen seconde. Nee hoor, ik zou liever een avond gezellig op stap willen gaan met Clinton dan met onze eigen playmobiel kapsel dragende JP Balkenende.
JP was vast zo’n jongentje op school die na gymles stiekem gluurde door een zelfgemaakt gat in de douche ruimte van de meisjes en dit geheim koesterde. Helemaal alleen want een hebbert was hij vast ook, zelfs met geheimpjes.
Zo’n akelig correct jongentje die zijn leeftijdsgenoten tot razernij dreef omdat alle volwassenen er wel in trapten terwijl zij allang door hadden hoe JP’tje echt was. Zijn bruine oogjes straalden als de meester hem een aai over zijn keurig gekapte bolletje gaf omdat hij weer een 9 had gehaald bij zijn toets die hij met een triomfantelijke blik naar zijn klasgenoten in zijn stevige, bruin leren schooltas opborg.
Neen.
Doe mij maar een mens van vlees, bloed en fouten. Zo eentje die zo nu en dan een scheve schaats rijdt: veel betrouwbaarder!
zaterdag 20 februari 2010
Hot News: 18+ bericht!!
Wassup Faq Friends,
Nu jij als een dolle dirrrrrrrrrrrrrrrrrrrrect dit bericht opende toen je ‘18+’ zag staan, wist jij natuurlijk meteen waar het over zou gaan!
Ter info:
Kabinet is gevallen, er moet weer gestemd worden.
Als je geen vertrouwen (meer) hebt in onze huidige en komende ‘volksvertegenwoordigers’ (nadrukkelijke aanhalingstekens), geen partij kan vinden die jouw stem represent maar zekerrrr niet wil dat jouw verloren stem naar de winnende partij gaat, stem dan BLANCO.
Veel mensen gaan uit protest niet stemmen, omdat ze niet weten dat je ook blanco kan stemmen.
Voor meer info: wikipedia of deze link.
Greetz,
Team FaqFiles.nl
Nu jij als een dolle dirrrrrrrrrrrrrrrrrrrrect dit bericht opende toen je ‘18+’ zag staan, wist jij natuurlijk meteen waar het over zou gaan!
Ter info:
Kabinet is gevallen, er moet weer gestemd worden.
Als je geen vertrouwen (meer) hebt in onze huidige en komende ‘volksvertegenwoordigers’ (nadrukkelijke aanhalingstekens), geen partij kan vinden die jouw stem represent maar zekerrrr niet wil dat jouw verloren stem naar de winnende partij gaat, stem dan BLANCO.
Veel mensen gaan uit protest niet stemmen, omdat ze niet weten dat je ook blanco kan stemmen.
Voor meer info: wikipedia of deze link.
Greetz,
Team FaqFiles.nl
donderdag 11 februari 2010
Persbericht: bijeenkomst Politieke Partij Bijlmerstyle
Partij bijeenkomst Politieke Partij Bijlmer Style
Woensdag 17 februari 2010 zal in het BIJLMER PARKTHEATER de eerste partij bijeenkomst van POLITIEKE PARTIJ BIJLMER STYLE plaatsvinden. De partij zal haar standpunten toelichten, de kandidaten op de lijst presenteren en de nieuwe videoclip vertonen.
Programma:
15.00 - 15.30 uur: ontvangst publiek
15.30 - 15.45 uur: videoclip
15.45 - 16.15 uur: presentatie standpunten, kandidaten op de lijst en vormgeving campagne
16.15 - 16.30 uur: muzikale intermezzo
16.30 - 17.00 uur: vragen uit het publiek
17.00 - 17.15 uur: muzikale intermezzo
17.15 - 18.00 uur: afsluiting + borrel
Locatie:
BIJLMER PARKTHEATER
Anton de Komplein 240
1102DR AMSTERDAM
T. 020 3113930 (kassa)
T. 020 3113933 (algemeen)
F. 020 3113931
info@bijlmerparktheater.nl
Iedereen die geïnteresseerd is in de partij en/of vragen heeft is van harte uitgenodigd.
Contactpersoon:
Robert Coblijn
Tel: 06 39 57 56 24
E: bijlmerstyle1102@gmail.com
www.bijlmerstyle.nl
Woensdag 17 februari 2010 zal in het BIJLMER PARKTHEATER de eerste partij bijeenkomst van POLITIEKE PARTIJ BIJLMER STYLE plaatsvinden. De partij zal haar standpunten toelichten, de kandidaten op de lijst presenteren en de nieuwe videoclip vertonen.
Programma:
15.00 - 15.30 uur: ontvangst publiek
15.30 - 15.45 uur: videoclip
15.45 - 16.15 uur: presentatie standpunten, kandidaten op de lijst en vormgeving campagne
16.15 - 16.30 uur: muzikale intermezzo
16.30 - 17.00 uur: vragen uit het publiek
17.00 - 17.15 uur: muzikale intermezzo
17.15 - 18.00 uur: afsluiting + borrel
Locatie:
BIJLMER PARKTHEATER
Anton de Komplein 240
1102DR AMSTERDAM
T. 020 3113930 (kassa)
T. 020 3113933 (algemeen)
F. 020 3113931
info@bijlmerparktheater.nl
Iedereen die geïnteresseerd is in de partij en/of vragen heeft is van harte uitgenodigd.
Contactpersoon:
Robert Coblijn
Tel: 06 39 57 56 24
E: bijlmerstyle1102@gmail.com
www.bijlmerstyle.nl
dinsdag 9 februari 2010
Ivo Niehe, Villa Felderhof en Faqfiles.nl
Credits: Miss Brownie van Team FaqFiles.nl
De interviews bij Faqfiles gaan diep, duren lang, zijn very nice en gaan nog dieper. Onze bedoeling is dat je dingen hoort over de artiest die je nog niet wist.
Zie ons als de Villa Felderhof en Ivo Niehe van Black Music (en Black Music Makers: wat dus niet betekent dat elke 'maker' black hoeft te zijn).
Dat betekent dat wij door middel van oprechte interesse en heel veel voorafgaand onderzoek echt willen weten hoe de artiest in elkaar steekt.
Gelukkig zitten we niet met ons hoofd in de ass van de artiest zoals Ivo Niehe dat altijd zit, maar Faqmaster en ik interviewen ook zonder dat we ze afbranden: we don’t like diss-interviews.
Dat is namelijk zo easy; artiesten afzeiken en alleen maar attenderen op de stront in hun leven en de nasty stuff die ze hebben uitgehaald.
Juist bij black music is het belangrijk om de artiesten een positieve kant te laten zien van zichzelf, er zijn al zoveel journalisten die houden van hiphop en r&b-bashen.
We zijn happy dat Faq-files onafhankelijk is en dus vrij, vrij in de wijze van interviewen, vrij in hetgeen waar wij wel of geen aandacht aan besteden en zeker vrij in de keuze van de artiesten die we interviewen.
De interviews bij Faqfiles gaan diep, duren lang, zijn very nice en gaan nog dieper. Onze bedoeling is dat je dingen hoort over de artiest die je nog niet wist.
Zie ons als de Villa Felderhof en Ivo Niehe van Black Music (en Black Music Makers: wat dus niet betekent dat elke 'maker' black hoeft te zijn).
Dat betekent dat wij door middel van oprechte interesse en heel veel voorafgaand onderzoek echt willen weten hoe de artiest in elkaar steekt.
Gelukkig zitten we niet met ons hoofd in de ass van de artiest zoals Ivo Niehe dat altijd zit, maar Faqmaster en ik interviewen ook zonder dat we ze afbranden: we don’t like diss-interviews.
Dat is namelijk zo easy; artiesten afzeiken en alleen maar attenderen op de stront in hun leven en de nasty stuff die ze hebben uitgehaald.
Juist bij black music is het belangrijk om de artiesten een positieve kant te laten zien van zichzelf, er zijn al zoveel journalisten die houden van hiphop en r&b-bashen.
We zijn happy dat Faq-files onafhankelijk is en dus vrij, vrij in de wijze van interviewen, vrij in hetgeen waar wij wel of geen aandacht aan besteden en zeker vrij in de keuze van de artiesten die we interviewen.
Abonneren op:
Posts (Atom)
