zaterdag 6 november 2010

Mildred Roethof aka het paard van Troje aka redimusu

Mildred Roethof, je flikt het gewoon weer! Eerverleden jaar (link 1) met je ‘Sex Sells’ shit (link 2) en nu dit weer!
Zelfde scenario, zelfde hoofdrolspeelster (jij zelf, dus) met vier nieuwe figuranten.

Je exposed teenagers alleen ten behoeve van je BIG ASS EGO. Als het paard van Troje paard misbruik jij je blackness om vertrouwen te winnen bij black teenagers en geeft alle tieners die je filmt het gevoel dat je aan hun kant staat om ze vervolgens in hun rug te steken. In Suriname noemen ze zo iemand, zoals rapper Gikkels al terecht twitterde, een redimusu.

Exact dezelfde klachten die de meisjes bij DWDD hadden over jou en je werkwijze, hadden de jongeren uit de Bijlmer en de gezinnen uit het oosten van Nederland (o.a. Goor) toentertijd ook bij ‘Sex Sells’: je houdt je niet aan beloftes en niet aan afspraken.
Hetgeen waar jij iedereen van beschuldigt die niet klakkeloos jouw ziekelijke drang naar aandacht steunt, zoals de gefilmde mensen van twee jaar terug, de vier meisjes die nu jouw slachtoffers zijn en recent de eindredactrice van DWDD, is exact waar jij je keer op keer schuldig aan maakt.
Jawel: JE LIEGT dat het gedrukt staat. Dit bleek ook al toen twee jaar terug de vloer met je is aangeveegd bij Vara’s ‘De leugen regeert’.

Zodra iemand het ook maar waagt een eenvoudige doch kritische vraag te stellen over jouw werkwijze of jouw integriteit, kun je niet anders dan quasi geëmotioneerd (boos, zelfs woest!) gillen dat mensen liegen om uiteindelijk de vraag niet te beantwoorden.
Uit jouw trukendoos verschijnen ook nu, net als twee jaar terug, dezelfde manipulatieve foefjes: de tieners liegen als ze jou beschuldigen van nakken en ze kunnen de confrontatie met de spiegel die Barmhartige Samaritaan Mildred hen voorhoudt niet aan.
Hoe vies ben je, om tijdens een uitzending te zeggen tegen een van de meisjes dat je nog lief bent geweest en niet alle beelden hebt uitgezonden waarin zij vertellen over criminele activiteiten.
Is dat een tegenargument of ordinaire intimidatie aan het adres van de betreffende jongere waarmee je duidelijk wil maken hun levens nog veel meer te kunnen opfokken als ze nu niet onmiddellijk ophouden jou te exposen?
Ook dit truukje paste je twee jaar terug toe bij een van de Bijlmer jongens, toen je telefonisch dreigde de niet uitgezonden beelden van Sex Sells op youtube te publiceren nadat de videoreply als antwoord op jouw frummelwerkje in veel media aandacht kreeg.
Pas nadat er via de KRO is gedreigd met juridische stappen vanuit de familie van deze jongen, mede omdat je toentertijd geen enkel contract heb overlegd bij het maken van Sex Sells, hield je op met het lastigvallen van deze tiener.

Je claimt straatkids een stem te willen geven, maar je bent alleen uit op aandacht voor jezelf.
Tekenend hiervoor is alleen al dat je eeuwig zelf in beeld bent te zien en horen. De onoprechtheid druipt er vanaf wanneer je quasi geschokt keer op keer dezelfde teksten uit: ‘Vind je dat normaal? Ik schrik hiervan!!’ daarbij een moeilijk gezicht trekkend.
Je zogenaamde straat docu’s zijn eenzijdig en laten slechts een door jouw vooraf voorgenomen beeld zien dat een onderdeeltje is van een veel groter geheel.
Jouw draaiboek staat vooraf compleet vast, ongeacht of de realiteit daaraan voldoet of niet en zo niet: dan ZORG je wel dat dit beeld gecreëerd wordt.

Waarop baseer jij een deskundige te zijn van de straatcultuur? Op je niet afgeronde pedagogische opleiding? Op je tienertijd in Paramaribo waar je op een particuliere middelbare school onderwijs volgde? Heb je ooit gewerkt als jeugd hulpverlener? Vooruit, misschien dan tenminste woonachtig geweest in een achterstandswijk?
Verklaar mij hoe jij in godsnaam nog durft vol te houden te luisteren naar deze kids, ze een stem te geven, terwijl zonder uitzondering deze jongeren je uitkotsen?

Op straat gelden ongeschreven wetten en regels. Geloof me: je kent ze niet en zal ze ook niet kennen. Eenvoudigweg omdat je vooringenomen en arrogant bent, je superieur voelt en deep down inside diepe minachting voelt voor deze groeiende groep kwetsbare jongeren.
Iedereen die ook maar een beetje kennis heeft van de straatcultuur, weet dat deze kids nooit hun pijn en tranen zullen tonen wanneer iemand hen keihard in de rug heeft gestoken.
Verdriet en tranen toon je immers niet aan je vijand, hoeveel zeer het ook doet en al helemaal niet als voor de zoveelste keer je vertrouwen door een volwassene ernstig is geschonden.

Mildred, you got some serious issues.
Zoek hulp. Koop een fijn zelfhulp boekje. Bid. Ga op yoga. Masturbeer. Lees het boek van Ayaan voor de 100e keer. Ga op Afrikaans trommelen.
Maar donder op uit een wereld waar jij nooit, maar dan ook nooit thuis zal horen: we moeten je niet!

Ter info:
Frontaal naakt, column van Peter Breedveld: ‘De kwetsbare kinderen van Mildred Roethof’ klik hier

NRC column: klik hier

Radio 1 fragment beluisteren waarin Mildred de eindredactrice vals beschuldigt en de eindredactrice reageert: klik hier

‘Documentaire’ of ‘dikke poppenkast’: vragen stellen en ethiek, door Manja Bomhoff: klik hier

Uitzending over Roethof’s Sex Sells van Vara’s ‘De leugen regeert’: klik hier

Check de onderstaande video getiteld: 'Mildred Roethof aka De Nakker'




Ter lering ende vermaak: kom er maar in PE!

6 opmerkingen:

  1. Ontvangen reactie via email inbox faqfiles, op verzoek van de persoon hier anoniem geplaatst:


    Waarom een documentaire maken als men alleen een probleem wil belichten i.p.v. de oorzaak te zoeken en zo een oplossing te vinden?
    Of in ieder geval te proberen een bijdrage tot de oplossing te leveren.
    Dat zou men kunnen realiseren wanneer degene die de documentaire maakt zich allereerst probeert in te leven in de situaties van personen in kwestie. En niet wanneer men alleen maar erop uit is om zelf in ‘the spotlight’ te staan en deze verpakt als een reportage/documentaire.

    Voeden van sensatiezucht is ook een vorm van egostreling. Het trieste in dit geval is dat de betreffende jongeren de slachtoffers van deze egokruistocht zijn. En niet alleen betreffende jongeren, maar de gehele straatcultuur in zijn algemeen.
    Maar helaas is dat de media van vandaag de dag voor enkele die zich een reporter wanen.

    Natuurlijk wil elke jongere gehoord worden en gebruik maken van de media wanneer deze kans zich aandient. Het gros van de jongeren is op straat omdat deze thuis niet terecht kunnen met hun verhaal en/of problemen.
    Brengt ons terug op de ‘kern’ … dat men een huis heeft, wilt nog niet zeggen dat men een thuis heeft.
    Daar hoef je niet voor gestudeerd te hebben, maar niets minder dan een beetje ‘streetwise’.

    Mevrouw de reportster claimt zelf van de straat te komen. ‘Maar van welke straat kom jij?’ Blijkbaar niet dezelfde als ons. Want daar geldt ook één algemeen bekende regel: ‘Loyalty and honour’. Want Mildred, als jij een beetje eer had, dan had je jouw loyaliteit als ‘sister’ getoond om een andere belangrijke ongeschreven regel na te leven: ‘Never snitch’ or turn traitor’.

    En eerder genoemd spreek ik over ons, niet omdat ik zelf al bijna dertig jaar deel uitmaak van de straatcultuur. Maar omdat ik mij wel verbonden voel met elke jongere van de straat. Maar ik hoef jou niet te vragen hoe men dat in de ‘straatcultuur’ noemt, omdat jij claimt zelf van de straat te komen. Toch wijs ik je erop, en heet dat ‘Luv’ hebben. Ik weet waar ik vandaan kom, omdat ik dat onderweg nooit vergeten ben en zal. Ik weet met wie ik allemaal onderweg deze weg bewandeld heb. Maar nog veel meer welke ‘brothers’ en ’sisters’ ik onderweg verloren heb. En dat is wat een ‘brother’ en ’sister’ van de straat voor mij betekent. Wellicht moet jij jezelf de vraag stellen: ‘Am I my brother's keeper?’ … ‘Of ben ik gewoon een persoon die over het leed van jongeren heen gaat’.

    Als laatste wil ik toevoegen, bij mij en mijn ‘brothers’ en ‘sisters’ zou jij niet met deze shit kunnen/ moeten komen. Ik zou nog eerder mijn vrijheid en leven opgeven dan dat ik toelaat dat een persoon als jij mijn ‘brothers’ en ‘sisters’ naar beneden laat halen. Heb je weer iets van de straat geleerd … ‘zelfopoffering’.

    En mocht zich ooit de gelegenheid voordoen dat ik met jou aan tafel kom te zitten in bijvoorbeeld een praatprogramma. Do take it personal, because I will!

    Maar houd dan in gedachten: ‘Ik neem het op voor hen die niet voor zichzelf op kunnen komen. Maar net zo hard vechten voor een bestaan in het harde straatleven op zoek naar een thuis’

    Afz.
    'Fok dat! Ik geef de eer aan iedereen v.d. straat'

    BeantwoordenVerwijderen
  2. als dit soort : zigeuners - geen gelijk krijgt zijn zij zoals vanouds te doen gebruikelijk in alle staten

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Roethof voelt zich altijd ver verheven boven haar eigen zwarte medemens en maakt eigenlijk alleen maaar documantaires voor het wit volk om te laten zien precies wat ze willen zien, een slecht zelfbeeld van de Nederlandse zwarte bevolking. Roethof is inderdaad manipulatief, zelf ingenomen en vooral opportunistisch. Bah! In de USA zouden ze zeggen "you are a sorry excuse for a sister".

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Kunst, donderdag 11 november 2010
    ‘Ze heeft ons te schande gemaakt’

    Vier tienermeisjes uit West voelen zich belazerd door Mildred Roethof. In haar documentaire portretteert ze hen als ‘gangstermeisjes’. Nu proberen de meisjes, volgens Roethof leugenaars, zelf de schade te beperken. Hun verhaal.

    LOES DE FAUWE

    Documentairemaakster Mildred Roethof bracht op de tweede afspraak een fles port, een fles whisky en een joint mee.

    Dat was ‘voor de gezelligheid’.

    Esperanza (17), Gabriëlle (18), Monica (17) en Didi (17), ROC-leerlingen (sectie zorg en welzijn), keken er niet van op, tijdens de voorbespreking hadden ze immers zelf een fles port bij de hand gehad. Maar achteraf, nu ze vinden dat Roethof in haar documentaire

    Rauw en puur

    alleen ‘negatieve dingen’ in beeld bracht, kijken ze hier toch anders tegenaan.

    Evenals tegen hun ‘beloning’, een gang naar de tatoeageshop Nick in de Jan Evertsenstraat, waar ze eenzelfde tattoo mochten laten zetten, op kosten van Roethof.

    We geven hier het verhaal weer van de vier meisjes (drie nog minderjarig) die zich door de documentairemaakster hogelijk belazerd voelen.

    In de documentaire, waarin afgelopen zondag dit kwartet werd geportretteerd, ziet de kijker dus hoe de naald in sierlijke letters

    Ghetto Classy

    in de huid prikt. Dat Roethof dit faciliteert blijft onvermeld.

    Roethof zocht hen op met het verhaal dat ze een positieve film wilde maken over straatjeugd. Gabriëlle: “Het moest gaan over rappen en zingen. Juist omdat wij

    ghetto classy

    zijn. We dachten: nu kunnen we ons rappen en zingen laten zien.”

    ‘Losgeslagen gangstermeisjes’ was de ondertitel. De aankondiging sprak over ‘tienermeisjes die alles doen wat God verboden heeft, die voor niks terugdeinzen’.

    De film toont vier meisjes die vertellen over het straatleven in Amsterdam-West. Bij hen geen seksuele uitspattingen, zoals in Roethofs eerdere documentaire

    Sex sells

    . Wel de bereidheid om zo nodig fikse klappen uit te delen. Ze zijn gefilmd met of drank of een joint in hun handen.

    Alsof ze niets anders doen, alsof ze niet naar school gaan. Zeggen ze.

    Ze zijn

    streetwise

    en hebben een verleden van winkeldiefstallen en vechtpartijen en staan onder toezicht van Bureau Jeugdzorg omdat er ‘ernstige opvoedingsproblemen zijn’. Maar, zeggen ze, ze waren juist nu doende met hun ‘schone lei’.

    Didi zegt: “Wat ik op mijn twaalfde heb gedaan, daar heb ik allang spijt van. Ik heb Mildred er in vertrouwen over verteld in het voorgesprek, maar ze heeft het gewoon opgenomen en uitgezonden.”

    Op de tweede bijeenkomst, de eerste draaidag, werden de drank en de joint meegebracht. De vier verzinnen dit echt niet, zeggen ze. Er werd dus gedronken en gerookt: “Mladen, de cameraman, die eigenlijk best lief is, rookte gewoon mee.”

    Daarna zijn ze de straat op gegaan om te filmen. Didi: “Ze vroeg of we niet een wietplantage wisten, of jongens met wapens. Ik zei: maar is het niet raar dat wij daarover vertellen alsof we er zelf mee te maken hebben? Toen zei ze dat als er niet iets heftigs te vertellen was, de film de tv niet zou halen. Ze zei: ‘vertrouw mij nu maar’ en dat het anders contractbreuk was en wij dan een taakstraf zouden krijgen.”

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Nu zitten ze aan tafel bij de Amsterdams-Surinaamse zender Radio Mart, waar presentatrice Cynthia Landbrug het rumoer over de kwestie binnen de Surinaamse gemeenschap volgt.

    De grote monden met stoere teksten vol straattaal zijn er niet meer. De vier zijn aangeslagen, spreken in gewoon Nederlands en ook nog netjes met twee woorden. Maar af en toe is het weer grote herrie. Dat beloftes dat ze mochten meekijken met de montage, dat ze hun rap in de studio mochten opnemen, allemaal niet zijn waargemaakt.

    Hun confrontatie daarover met regisseur Mildred Roethof, vorige week in tv-programma

    De wereld draait door

    , werd ook een pandemonium.

    Roethof zegt dat ze liegen.

    Intussen staan ze te kijk als criminele straatmeiden,

    gangster chickies

    . Ze durven nauwelijks naar school. Gabriëlle: “Ze staren je op straat aan alsof je bloot staat.” Monica: “Mildred heeft ons allemaal te schande gemaakt.” Didi: “Hoe moet ik een stageplek vinden?”

    Roethof zelf benadrukt bij elke gelegenheid dat haar werkwijze ‘integer’ is en dat bezwaren vooral voortkomen ‘uit schrik’. Ze heeft bovendien, zei ze, haar verhaal ‘afgestemd met Bureau Jeugdzorg’.

    Bureau Jeugdzorg Amsterdam ontkent dat. Hun verklaring: ‘De documentaire probeert aan de maatschappij duidelijk te maken dat er ook jongeren zijn die op deze manier hun leven inrichten. Deze poging is jammerlijk mislukt, omdat alle aandacht naar de integriteit van de maakster gaat. Zij heeft ervoor gekozen Bureau Jeugdzorg niet inhoudelijk te betrekken bij de totstandkoming. Het is dan ook de afweging van de journalist om het leven van minderjarigen zo in beeld te brengen. Zij draagt hiermee ook de verantwoordelijkheid voor de impact ervan op hun leven.’

    Andere betrokkenen menen dat de documentaire een overtrokken, eendimensionaal en daarom schadelijk beeld geeft: “Die meiden hebben ook zonder mevrouw Roethof genoeg te knokken in hun leven.”

    Roethof vroeg in Tattooshop Nick om ‘medewerking’, aldus shopeigenaar Nick. De kosten, duizend euro, zijn niet betaald. Nick: “Ze zei dat ik er goede publiciteit door zou krijgen.”

    Mildred Roethof zegt over al de aantijgingen: ze heeft nooit drank of drugs meegenomen, noch heeft de cameraman meegerookt. De regisseur heeft evenmin gedreigd met taakstraffen voor eventuele contractbreuk, geen vertrouwelijke opnamen gebruikt, en het waren de meisjes zelf die op straat geen zin hadden in een rapopname. En die tatoeages wilden ze toch al.

    Ze heeft, verklaart ze, wel gesprekken gevoerd bij Jeugdzorg: “Jeugdzorg heeft aangegeven de complexe problematiek die ik in beeld wilde brengen, te herkennen.”

    Roethof en haar medewerkers staan, concludeert zij, nog volledig achter de documentaire.

    Copyright: Loes De Fauwe

    Bron: parool.nl

    BeantwoordenVerwijderen
  6. mildred roethof heeft dit gemaakt voor eigen gewin das duidelijk maar de meisjes spelen naief om te denken dat het openbaar maken van uit levenstijl in hun voordeel zou zijn ,want hoever zullen ze het schoppen in nederland kansloos laten we eerlijk zijn in amerika hadden ze misschien meer kans ,daar kan zelfs negatieve publiciteit,sextape e.d een carriere betekenen boekdeal filmcontract realityshow,paris hilton,kim kardashian.

    BeantwoordenVerwijderen